Wij werden goed ontvangen. Onze jassen werden aangenomen. Het viel ons direct op dat het restaurant mooi gedecoreerd was. Dit droeg bij het sfeer. Door de grote ramen en open tussenwanden was het sfeer open, maar je kreeg toch je privacy. Jammer dat het niet druk was, maar later op de avond werd het steeds drukker. Voor het voorgerecht kregen wij een amuse (gratis). De gerechten werden op de juiste momenten geserveerd. De bediening was ook erg aardig. Voorgerecht was erg smaakvol en mooi geserveerd. Het hoofdgerecht was wel erg weinig naar mijn mening en het was niet spectaculair. Het hoofdgerecht van mijn tafelgenoot was ook niet bijzonder. Zijn entrecote was te doorgebakken. Het toetje was wel erg bijzonder. Wij mochten zelf het vuur uitblazen van onze crème brûlée. Het ijs was ook erg lekker. De bediening vroeg netjes aan ons of wij wat meer tijd nodig had tussen hoofdgerecht en nagerecht, wat erg thoughtful was van de bediening.

Je waan je bijna in een filmdecor, en dit is al wel wat want met z'n drieën (Man-vrouw en onze 15 jarige zoon) waren we net naar de Grand Budapest Hotel geweest. Dit is het eerste wat opvalt bij de Standshal; de entourage. We wonen erg vlakbij, iets van twee minuten lopen en als trouwe filmbezoekers lopen we vaak hier langs. Nooit gedacht dat de bijna saaie buitenkant zo'n prachtige interieur verborgen zou houden. Schitterend retro, met een combinatie van kleuren, verlichting en spiegels die je echt naar een andere wereld en zeker naar een andere tijd betovert.
Gek genoeg waren er niet zo veel gasten, dit heeft waarschijnlijk in ons voordeel uitgepakt want zo'n rustige sfeer nodigt vanzelf uit tot relaxen en dan komt het gesprek ook vanzelf op gang, ongeacht hoe diep de generatiekloof kan zijn.
De bediening bestaat uit engels die waarschijlijk uit hele chique modebladen zijn uitgeknipt. Ze zijn jong, mooi, elegant, correct. De goede observator bespeurt echter dat het niet gaat om net-correct maar om hip-correct, dit is een groot verschil, hier houden we van. Deze engels praten, glimlachen en nemen hun vak serieus, zij zijn ook duidelijk blij dat ze ons mogen bedienen. We prijzen ons ook gelukkig hiermee.
En dan het eten. De verrassingmenu was helemaal in orde, ook prachtig om te zien. Geen uitgebreide beschrijving hier, de cuisine is wat je van een hotel van dit niveau mag verwachten. Het wordt geserveerd op grote, schaal-achtige borden die de schoonheid van het eten benadrukken.
Zelf heb ik een linnen tafelkleed gemist, of individuele place-mats. De borden worden "naakt" op een marmeren tafel gezet, dit voelt wat koud aan. Kwestie van meningen (of van verschillen tussen mannen en vrouwen), mijn tafelgenoten vonden het prima zo.

Gisteren met 5 vriendinnen gelunched bij de Hilton Stadshal voor Restaurant Week. Alles ziet er picobello uit, de ruimte (ruim, licht), de aankleding - van stoelen tot borden en bestek. Alleen de bediening viel erg tegen.

-We hebben lang moeten wachten op elke gang
-drie keer moeten vragen om 1 drankje
-het afruimen van de tafel en het serveren van de borden ging heel knullig (over gasten heen leunen, borden aangeven, lege glazen laten staan op tafel)

Het eten was prima, alsmede de ambiance maar de bediening maakte toch dat we ietwat geirriteerd zijn vertrokken. Heel jammer